در سال ۱۳۴۸ بلاخره برای اولین بار بن هوکن مسابقه کلف آمریکا را هم مانند مسابقات حرفه ای کلف برنده شد.اون برنده پول شماره یک سال شد و بازیکن سال نامیده شد.
بالاخره وقت آن رسید و در یک لحظه آن را از دست داد ۵ فوریه ۱۹۴۹ بن هوکن و همسرش ورلی با یک اتوبوس تصادف شاخ به شاخ کردند ،آن شب حرفه ای بن هوکن مرد.همانطور که دکتر گفت به بن گفته شد که دیگر نمیشود راه برود و دیگر اصلا فکر بازی کلف هم نکند.
آن شکستی شدیدی در ترقوه در مچ پا و عقبه آن شکسته در لگن،خون لخته ها شکسته و یک دنده شکسته.چیزی که نمیتوانستند تشخیص بدهند روح بن و تصمیم و اراده آن بود.
برخلاف همه و پیش بینی همه در کمتر از یک سال که دکتر گفته بود که دیگر نمیتواند راه برود،بن در مسابقات آزاد آمریکا دوم شد و در یک دوره مسابقه حساس حذفی به سمت بیت باخت.
شروع مجدد بن هوکن در مسابقات کلف آمریکا
شش ماه بعد از آن مسابقات آزاد آمریکا دوم برد و در ۱۹۵۱ مسابقات کلف آمریکا برای سومین بار برد و برای اولین بار در قسمت استادها در ۱۹۵۳ آن در مسابقه آن دوباره هر دو تا مسابقه را برنده شد و همچنین آزاد انگلیس و آمریکا را به سابقه خودش اضافه کرد و به آن به عنوان بزرگترین بازیکن ها کلف همه دوران نگاه کردند.
اورکن در کل ۷۱ مسابقه حرفه ای در ۲۱ سال کارش برد و آن با نپذیرفتن تراژدی تصادفش که محدودش کند، به جایش خودش را وقف روهایش کرد.عادت تمرین شدید و اختصاصی آن مربوط به پیشرفت مهارت ها نبود،آنها تمرکزی شدند برای اصلاح کردن قسمتی از خود آن.
با اینکه شانس با آن یار نبود ولی هرگز هیچ فرصتی برای بررسی بازی خود پشت نکرد آن گفت: هر روزی که تمرین را از دست میدهید،یک روز بیشتر طول میکشد که خوب شوید،امروز تکلیفم برایتان این است.
بر روی چیزی که درست است و خوب است و ممکن است تمرکز کنید.بر روی موانع توقف نکنید. بر روی چیزهایی که می توانید تمرکز کنید،به جای کیس هایی که نمیتوانید چیزهایی که می توانید و همین الان در زندگیتان عالی هستند را بنویسید.
